Eerlijk over moederschap | Angelique is 23 en zwanger van haar 4e kind

In deze editie van Eerlijk over moederschap deelt tienermoeder Angelique (23) haar levensverhaal en vertelt ze over haar vierde zwangerschap. Wil je ook (anoniem) je verhaal delen, lees dan hier hoe het werkt.

Lees ook

Eerlijk over moederschap | Dochter van een moeder met borderline

Het verhaal van Sophia | Mijn leven met autisme

Het verhaal van Els | Mijn leven als wensouder met PCOS

Plastische chirurgie onder moeders niet altijd een luxe probleem

Mijn vriend en ik kenden elkaar nog niet zo heel lang. Ik, als 17 jarig meisje en hij, als 19 jarige hunk, hadden op dat moment een lange afstand relatie. Hij woonde namelijk aan de andere kant van het land. Hierdoor zagen wij elkaar alleen in het weekend.

Wij waren jong en naïef en dachten dat het niet zo snel raak zou zijn. Wij gebruikten dan ook geen enkele vorm van anticonceptie.

Vlak voordat ik ongesteld moest worden, kreeg ik redelijk vage klachten die erg veel leken op zwangerschapssyptomen. Samen met mijn vriend deed ik de test. Vreemd genoeg was de test negatief. Een week later was ik nog steeds niet ongesteld maar de klachten die ik had waren ook niet weg. De tweede zwangerschapstest was overduidelijk positief. Het was een schok. En toch weer niet.
In goed overleg hebben wij samen besloten het kind te houden. Wij hadden het nieuws nog even voor ons gehouden. Het was nogal wat om te verwerken. Daarna heb ik het mijn ouders verteld en een aantal vrienden.

Mijn ouders niet bepaald blij met het nieuws dat hun nog schoolgaande puber zwanger was. De ouders van mijn vriend hadden hier minder moeite mee. Helaas zijn er hierdoor wel spanningen binnen de familie. De vrienden moesten wel aan het idee wennen maar waren uiteindelijk super blij voor ons en konden niet wachten de kleine spruit te ontmoeten.

Abortus was absoluut geen optie. In geval van verkrachting of bij een bij een niet-levensvatbaar kindje, kan ik begrijpen dat er besloten wordt het kindje weg te laten halen. 

Zwangerschap viel mij niet bepaald makkelijk. Zwaar misselijk en met barstende hoofdpijn zat ik daar in de klas met 30 anderen. Na het eerste trimester kreeg ik ook nog bekkeninstabiliteit dat werkelijk van kwaad tot erger werd. Aan het eind van mijn zwangerschap had ik een conditie van niets.

De eerste helft van de zwangerschap ging ik nog naar school. Dat wil zeggen 40 minuten fietsend heen en 40 minuten fietsend terug. De tweede helft van de zwangerschap trok ik dat helaas niet meer.

De bevalling werd, vanwege de klachten van het eind van de zwangerschap, ingeleid. Door middel van vliezen breken en met de infuus weeënopwekker kreeg ik een weeënstorm. Het was wel heel fijn dat alles gepland ging en wij precies wisten wanneer onze baby er zou zijn.

Inmiddels zijn we 5 jaar verder. Nog steeds samen met de vader mijn kind. Sterker nog, we zijn getrouwd en ouders van een 5-jarige dochter, 2-jarige zoon en een 1-jarige dochter. Ook zijn we in blije verwachting van ons vierde kindje.

Als tiener was ik nogal een kille. Veel opmerkingen lieten mij koud. Ik had een enorm hoge muur om mij heen gebouwd waar niemand doorheen wist te komen. Als moeder ben ik juist een open boek, maar ook een bezorgde, gevoelige moeder.

Toen we voor het eerst ouders werden, leefden we eerlijk gezegd van de studiefinanciering. Later, toen onze dochter werd geboren, werd dat aangevuld door een uitkering. Inmiddels heeft mijn man een vaste baan en hebben we een bewindsvoerder die ervoor zorgt dat wij wekelijks een bepaald bedrag krijgen waar we alles van moeten betalen.

Wees verstandig genoeg om dubbele conceptie te gebruiken. Extra bescherming kan echt geen kwaad. Maar mocht je ondanks alle voorzorg toch nog zwanger worden, besef dan wel dat je oude leventje achter je ligt. Je kind is je prioriteit. Heb je een partner die volwassen genoeg is zijn verantwoordelijkheid op zich te nemen, neem dan ook de moeite om voor je relatie te vechten. Een meningsverschil is geen reden voor een breuk. Blijf communiceren. Blijf moeite voor elkaar doen. En mocht het allemaal niet gaan, wees dan niet bang om hulp te vragen. Dit maakt je niet zwak, eerder het tegenovergestelde.

Angelique is 23 en zwanger van haar 4e kind Mamaplaneet.nl

12 gedachten over “Eerlijk over moederschap | Angelique is 23 en zwanger van haar 4e kind”

  1. Een heftig verhaal, jeetje. Ik kan me heel goed voorstellen dat de zwangerschap van hun eerste kindje even schrikken was. Ik gun Angelique en haar man het allerbeste met hun gezin.

  2. lotuswritings84

    Mooi dat je een klein deel van jullie verhaal vertelt. Het is niet niks op deze jonge leeftijd natuurlijk, maar uiteindelijk is het niet aan de buitenwereld om te oordelen. Veel geluk samen! Een voordeel is trouwens dat je straks nog lekker jong bent als de kinderen ouder zijn. Ik ben 33 en mijn oudste wordt 11 dit jaar, dat maakt het soms een stukje makkelijker om elkaar te begrijpen.

  3. Best wel heftig maar ook een mooi verhaal. Als het mij op die leeftijd was gebeurt, had ik het ook gehouden. Zeker weten! Dit is een verhaal waar iedereen van droomt denk ik. Helaas hoor ik om me heen, vaker verhalen over het feit dat de ouders niet meer bij elkaar zijn. Xxx

  4. mooi inspirerend verhaal! In het begin dacht ik wel hoe dom ku
    n je zijn! maar uiteindelijk zeer inspirerend en fijn hoe het blog eindigt

  5. Wat een mooi maar heftig verhaal! Goed dat je dit deelt.. en heel erg fijn dat jullie samen zijn.. veel geluk nog met z’n tweetjes
    Xxx

  6. Joandi Loes Tholen

    Wauw! Wat heftig allemaal zeg! Maar wat knap dat ze er zo open allemaal voor uitkomt. Dat verdiend niets anders dan een ton vol respect.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven