Het verhaal van Myrna | De hel waarin ik leef na seksueel misbruik

Tot 5 jaar geleden was ik een gewoon tiener. Ik ging naar school, had vrienden en deed wat tieners doen. Ik was gelukkig, al stond ik daar niet bij stil.

Een hel waar ik nog steeds in leef

Op een dag veranderde mijn leven in een hel. Een hel waar ik nog steeds in leef. Een bekende van mijn ouders en mij, een volwassen man, kon zijn handen niet van mij afhouden. Keer op keer, tegen mijn wil. Ik wilde dat het stopte maar wist niet goed hoe.
Dit heeft helaas tot 2 jaar geleden geduurd. Na mijn zelfmoordpoging werd ik opgenomen. Daar heb ik alles verteld. Ik voelde mij eindelijk veilig. Eindelijk zou er een eind komen aan de hel waar ik veel te lang in leef. Inmiddels zit de monster achter slot en grendel.
Met mij ging het alsmaar maar slechter. Ik spijbelde steeds vaker op school en haalde slechte cijfers. Thuis ging het niet goed.Lees ook: Het verhaal van Quintra | Mijn depressie voelde als een persoonlijkheidswissel

Diagnose: Depressie en meer

Tijdens de opname werd depressie vastgesteld. De diagnose en de stempel die schijnbaar erbij hoort vielen mij erg zwaar. Ik kreeg medicijnen voorgeschreven waar ik na een tijd mee stopte. Het ging namelijk slecht, zo slecht dat ik een overdosis nam. Aan depressie werd posttraumatische stressstoornis toegevoegd. Ik ben tweemaal opgenomen met zelfmoordgedachten.
Mijn omgeving was allereerst in schok. Daarna kwam de teleurstelling in mij. Want waarom durfde ik het niet eerder te vertellen? De vraag snap ik tot op een bepaalde hoogte. Maar niemand weet echt hoe bang ik was. Niemand weet hoe verschikkelijk het was. En dat begrijp ik. Wat ik meemaakte en nog steeds meemaak gun ik mijn ergste vijand niet.
Daarna kwam de woede. Iedereen is zo ontzettend boos op de monster die mijn leven vernietigde. Want dat is precies wat hij deed.

Herstel is een lange weg

Hoe ik mij voel? Hoe ik mij echt voel? Daar wil ik liever niet te veel bij stilstaan. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Momenteel gebruik ik 4 verschillende medicijnen waaronder antidepressiva en een slaapmiddel. Het is de bedoeling om de medicatie af te bouwen zodra ik daar klaar voor ben. Zover ben ik alleen nog lang niet.
Ondertussen beschadig ik mezelf al een paar jaar. Dit is voor mij een manier om de mentale en psychische pijn niet te voelen. Ja, mijn ouders weten dit. Mijn therapeut en artsen ook. Nee, niemand keurt dit goed.
Waar ik blij van word zijn mijn broertje en dieren redden.

Lees ook: Het verhaal van Linda | Je pakte het kind-zijn van mij af

Mijn boodschap

Koester dat wat je hebt. Wees dankbaar en tevreden, want velen zouden al te graag je normaal en saai leventje willen leiden.

Redactie

11 gedachten over “Het verhaal van Myrna | De hel waarin ik leef na seksueel misbruik”

  1. Wat knap meid dat je je verhaal hier durft te delen en wat naar dat jij dit hebt moeten meemaken. Helaas zijn sommige mensen ziek en beseffen ze niet wat een ander aandoen met hun foute handelingen. Ik hoop dat jij heel snel je leven weer kunt oppakken als is het misschien met ministapjes. Geloof in jezelf en blijf aan jezelf werken. Je moet weer vertrouwen krijgen in het leven en de mensen om je heen. Want het leven is mooi net als jij 😉

    Beantwoorden

Plaats een reactie