De oudere generaties komen vrijwel allemaal uit grote gezinnen. Een gezin van 5, 6 of soms wel 14 kinderen was vrij normaal. Tegenwoordig is dat anders. Maar ze bestaan nog wel hoor. Romy komt uit een groot gezin en is zelf mama van 4 bengeltjes. We spraken haar uitgebreid over haar drukke huishouden.
In het ouderlijk huis
Mijn vader had een dochter en een zoon uit zijn vorig huwelijk. Samen met mijn moeder kreeg hij nog 4 kinderen.
Mijn halfzus is 37, mijn halfbroer is 32. Mijn jongere broers zijn 24 en 17 jaar. De derde broer werd 26 jaar geleden doodgeboren helaas. Zelf ben ik 27 jaar. Tussen het oudste en het jongste kind zit dus 21 jaar verschil.
Mijn halfzus woonde tot haar twaalfde levensjaar alleen in het weekend om de 2 weken bij ons. Mijn halfbroer woonde tot zijn 12 jaar in het weekend om de 2 weken bij zijn moeder. Daarna werd het omgedraaid. Wij waren dus niet fulltime een gezin met 6 kinderen.
Drukke bedoeling
Opgroeien met meerdere broers en zussen was meestal wel leuk. We hadden ook echt een goede band met elkaar. Zo kwamen we voor elkaar op en was er in principe altijd wel iemand om mee te spelen (of om mee te ruziën 😉 )
Dat was in mijn ogen ook het fijnste aan ons gezin. Er was altijd wel een luisterend oor aanwezig en een schouder om op uit te huilen. Terwijl we allemaal zo anders waren, waren we er altijd voor elkaar. Ik vind dat een groot voordeel van een groot gezin.
Nadelen van een huis vol kinderen
Een gigantisch nadeel vond ik de strenge opvoeding. Ik begrijp goed dat dit nodig was om het gezellig te houden maar leuk was het niet. Net als kamers delen. Met nadruk op delen. In een huis vol kinderen is dat niet gek maar kan je weleens de oren uitkomen. Toen ik klein was deelde ik de slaapkamer met mijn halfbroer. Een aantal jaar en verhuizingen verder deelde ik de kamer met mijn grote broer en toen stond er een kledingkast in het midden van de kamer als afscheiding.
Doordat mijn ouders beide invalide waren en dus thuis, hoefden wij niet naar de opvang. Op vakantie gingen we ook niet. Ik kan mij wel herinneren dat we iedere zomer in de tuin van mijn oma kampeerden. Geweldige tijd was dat. Ik keek er altijd enorm naar uit.
Iets te veel verantwoordelijkheid
Vlak na de geboorte van mijn jongste broertje, hebben mijn ouders een hele slechte periode gehad op gezondheidsgebied. Mijn halfzus en halfbroer waren toen al het huis uit. Aangezien ik de oudste kind thuis was kwam alles op mijn schouders terecht. Eten maken, het huis schoonhouden, strijken, voor mijn broertje zorgen en de baby verzorgen. Ik was toen 11 jaar. Het was een zware periode waar ik nog steeds emotioneel over word.
Ruzie hadden we voornamelijk als mijn ouders niet thuis waren en mijn broers niet wilden luisteren of hun bord niet wilden leeg eten. Voor de rest viel dat eigenlijk heel erg mee gelukkig.
Gelukkige mama van 4
Ik heb altijd een groot gezin willen hebben. Maar ik had eerlijk gezegd niet gedacht dat ik dit op deze manier zou krijgen. Ook ik heb een samengesteld gezin en ben bonusmama van 3 puberende meisjes. De oudste bonusdochter is 19 en een tweeling van 16 jaar. Ik ben dus maar 9 jaar ouder dan het oudste kind in huis. Samen met mijn man heb ik ook nog een zoontje van 4 jaar.
Van mij mag er nog een bij
Voor mij zou er gerust nog een kindje mogen bijkomen, maar mijn man voelt zich compleet en wil geen gezinsuitbreiding meer. Natuurlijk is dit iets wat je samen moet beslissen en ik respecteer zijn keuze hierin.
Ik hou evenveel van mijn bonuskinderen als van mijn zoontje. En ik ben heel blij dat zij hem ook als een volwaardige broertje zien.
Als moeder ben ik redelijk streng. Televisie kijken mag bijvoorbeeld enkel ’s avonds na het eten. De huishoudelijke taken dienen om de beurt gedaan te worden zoals de vaat opruimen. Aan de andere kant mogen ze dan ook weer veel van ons. Als de tieners bij ons zijn en ze willen afspreken met een vriendin, mag dit altijd als ze maar zorgen dat ze op tijd thuis zijn, en dat de schoolresultaten er niet onder lijden.
Wij doen het anders
Wij gaan wel iedere zomer samen op reis. Dan huren we een huisje en ondernemen we allerlei activiteiten. Dit jaar gaat zelfs de vriend van de oudste plusdochter mee. In de winter zijn ze het ene jaar met Kerst bij ons het andere jaar met Nieuwjaar. Met Kerst gaan we altijd een weekje met de familie van mijn man op reis om het samen te vieren.
Mijn partner en ik doen regelmatig iets samen. Zoals samen naar de film, een terrasje pakken in de zomer of uit eten. Meestal doen we dit wel in het weekend wanneer de pubers niet bij ons zijn. Ons zoontje gaat dan een avondje logeren bij mijn ouders of schoonouders. De kleine vindt het geweldig, hij wordt daar goed verwend en wij kunnen er weer tegenaan. Heel fijn!
De vooroordelen over grote gezinnen
De grootste onzin die ik heb gehoord over grote gezinnen is dat wij minder gelukkig zouden zijn en minder te besteden hebben. Dat is niet helemaal waar. Een groot gezin kan net zo gelukkig zijn als alle andere gezinnen. Ja soms kan het wat druk zijn maar ook reuze gezellig. En aangezien je leeft naar je inkomsten, en dus soms meer en soms minder uit te geven hebt, kom je niets tekort. Ook dit heeft niets met een huis vol kinderen te maken. Er zijn ook immers gezinnen met 1 kind die het zwaar hebben. En er zijn ook steenrijke gezinnen. Wij zijn zelf niet steenrijk op financieel gebied maar stellen wel prioriteiten en komen absoluut niets tekort.
Heb jij ook een groot gezin en wil je meedoen aan de rubriek Huis Vol Kinderen, stuur dan een email naar sandra@mamaplaneet.nl
- Recensie: De verdwenen steden 3: Het eeuwige vuur van Shannon Messenger - 28 november 2024
- Recensie: Fabulant 3: De strijd om het stelsel - 1 oktober 2024
- De juiste zitzak kiezen: het belang van de maat, vulling en stevigheid - 1 oktober 2024
wauw alleen in de avond televisie kijken knap
ik heb er zelf 4 van 9 7 2 en de jongste woord deze maand 1
maar ik heb geen strenge regeltjes alleen kan ik wel eens ongeduldig raken rond bedtijd en de kinderen bijvoorbeeld maar niet in slaap raken pff dan denk ik klaar nu hoor de avond is van mij
maar geen televisie zou ik eerlijk gezegd niet aankunnen dan breken ze hier bij wijze van spreken de tent af
dus knap dat je dat kunt alleen in de avond de kinders laten kijken
In plaats van grote gezinnen te romantiseren, moet je wijzen op de enorme gevolgen er van: Overbevolking. Het grootste milieuprobleem dat er is. Al dat geleuter over klimaat, maar ook problemen op de woningmarkt en files, verdwijnen als sneeuw voor de zon als iedereen één kind neemt.