Het verhaal van Caroline | Opnieuw beginnen

Herinner je je Caroline nog? De dame die emotioneel vreemdging terwijl haar man in het ziekenhuis lag? Haar verhaal kun je hier lezen. Ik kreeg laatst een bericht van haar. Er is sindsdien erg veel veranderd. Benieuwd hoe het nu met haar gaat?

De spiegel voorhouden

Na mijn misstap met de jongen op de camping, deed ik mijn uiterste beste mijn huwelijk te redden. Ik kwam er alleen vrij snel achter dat er eigenlijk niets meer te redden was. De twijfels die ik de laatste twee jaar had over mijn huwelijk werden alsmaar sterker. Mijn man en ik waren meer als broer en zus geworden. Ik was onbewust veel langer ongelukkig dan ik dacht.
Een van mijn grootste hobby’s waar ik mij graag in verborg was zwemmen. Bij de zwemclub waar ik al jaren zat was een man waarmee ik een langere tijd normaal contact had. Wat begon met chatten, werd sex chatten en eindigde in een korte affaire. Ondanks het schuldgevoel voelde ik mij goed. Iemand gaf mij het gevoel dat ik leefde. Dat heb ik de afgelopen jaren enorm gemist.

Opbiechten = opluchting

Mijn burn-out die ik opliep na alle stress rondom werk, het ongelukkig zijn in mijn huwelijk en helemaal niet lekker in mijn vel zitten, was zo goed als over. Met nadruk op ‘was’. Met de dag kreeg ik steeds meer klachten. Mijn man had dat ook door. Ik liep met een gigantisch geheim rond dat aan mij vrat. Dat heb ik uiteindelijk ook opgebiecht.

Binnen 2 dagen trok ik bij mijn ouders in en was de scheiding op gang gezet. Mijn ouders schrokken enorm. Mijn kinderen waren woest. In eerste instantie begreep niemand waarom ik mij niet als mijzelf gedroeg. Niemand begreep dat het voornamelijk kwam door jarenlang doodongeluk te zijn.

Na 17 jaar stond ik er ineens alleen voor

Mijn eigen bedrijf moest ik door de scheiding sluiten. Ik was dan ook druk op zoek naar een dak boven mijn hoofd en een baan. Er moest veel worden geregeld. Na 17 jaar stond ik er ineens alleen voor. Dat was eng, maar het voelde ook als een opluchting.

Ik moet toegeven dat ik niet goed alleen kan zijn. Op mijn lange ‘TO-DO’ lijstje stond, onder huisje en baan zoeken, ook een man zoeken. Ik wilde weer liefde voelen. Ik wilde weer leven. Dus melde ik mij aan bij een online relatie site. De eerste man waar ik hele gesprekken mee kon voeren alsof we elkaar jaren kennen, is tegenwoordig de man waar ik mee samenwoon.

Nieuw begin

Velen zullen een waslijst aan vooroordelen hebben. En weet je dat is prima. Dat doen mensen nou eenmaal veel te makkelijk. Zonder in mijn vel te hebben gezeten. Mijn kinderen, mijn ouders en vrienden zien inmiddels ook dat ik weer straal. Volgens mijn ouders ben ik weer mijzelf. Na al die jaren. En ik voel het. Tot op mijn bot. Ik voel me vrij. Levenslustig. Ik heb weer energie en zin om dingen te ondernemen. Ik ben weer mijzelf.

Mijn inmiddels ex-man en ik zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Het minimale contact dat we hebben wegens de kinderen is goed. Hij is ook blij voor mij. Hij gunt het mij om gelukkig te zijn, al is dat niet met hem.

Wat ik heb geleerd van deze avontuurlijke rollercoaster? Dat ik mij nooit meer wil laten onderdrukken door een man. Ik wil mijzelf blijven in een relatie en niet aanpassen aan mijn partner. Ik wil leven en gelukkig zijn. Mijn familie en vrienden accepteren dit inmiddels, want ze zien aan alles hoe zeer ik veranderd ben in de positieve zin.

Wat ik jullie wil meegeven is vooral communicatie. Praat met elkaar. Blijf elkaar veroveren. Niets is vanzelfsprekend. Het leven duurt lang als je niet happy bent. Ik verloor mijzelf gaandeweg wat mij, achteraf niet gek, ongelukkig maakte. En een ongelukkig persoon kan nog wel eens raar uit de hoek komen weet ik ondertussen. Het is net als met kinderen. Soms ontploffen ze, zonder voor ons zichtbare redenen. Toch is die er. De weg naar de oplossing is moeizaam maar als je er eenmaal bent, is het beter voor iedereen.

Lees ook

Eerlijk over moederschap | Het begon allemaal met een burn-out

Eerlijk over moederschap | Ik voel mij ondergewaardeerd door mijn familie

Het verhaal van Astrid | Laat de roze bril je niet verblinden

Imperfecte moeder | Moederschap heeft een beter mens van mij gemaakt

Het rimpeleffect | Claudia Schoemacher

deze vrouw, moeder en partner in eerlijk ove rmoederschap over haar nieuwe begin

14 gedachten over “Het verhaal van Caroline | Opnieuw beginnen”

  1. Blijven communiceren is zo belangrijk ook ik een relatie en ik kan me goed voorstellen dat je na een slecht huwelijk je helemaal vol leven kan voelen en op zoek kan naar nieuw geluk.

  2. Wat een heftige tijd voor iedereen moet het zijn geweest. In elke relatie is praten erg belangrijk en ook de realisatie dat alles niet altijd van altijd geweldig gaat, maar met ups en downs

  3. Er is niets rotter dan jezelf niet meer kunnen zijn. Zodra dat gevoel wegneemt, raak je in een dal en doe je soms dingen die je gelukkig denken te maken. Het lijkt me in jou geval een reactie, een reflects. Mooi om te zien dat je nu weer helemaal jezelf bent.

  4. Wat stel je jezelf kwetsbaar op. Mooi om te lezen. Ook omdat men vaak direct een oordeel klaar heeft. Ik heb dat niet, want ik kan het mij voorstellen dat dit soort dingen kunnen gebeuren. Don’t be too hard on yourself (dat doen anderen wel voor je. Dat is dan weer een tikje jammer).

  5. Ik ben al bijna 16 jaar gelukkig in mijn relatie, we communiceren goed en toch kan het gebeuren dat je geraakt wordt door iemand. Dat gaat vaak sneller dan je denkt en hoewel ik eerder iemand zou veroordelen, snap ik het nu beter. Ik bof met mijn man, ben op tijd “teruggefloten” en het heeft onze relatie versterkt.

  6. Pingback: Ik ben ontrouw geweest terwijl mijn man in het ziekenhuis lag

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven