Na een lange tijd vervelende en vooral onverklaarbare klachten ging ik onder ‘dwang’ van mijn man een paar maanden geleden naar de huisarts. Een aantal onderzoeken verder kwamen de uitslagen binnen. Onder andere mijn schildklier was erg vertraagd. Ook had ik een ernstige vitaminetekort mede omdat mijn lijf ijzer sneller verwerkt dan ik bij kan houden. Hoe het echt was de afgelopen tijd, hoe het nu gaat en wat er is veranderd? Dat lees je in dit artikel.
Lees ook
Beter slapen tips voor moeders | Zo zorg je voor goede nachtrust
De ultieme anti snurken tip voor beter slapen
Verplicht water en bruine boterham in de lunchbox | Wie bepaalt wat gezond is?
Binnen 4 weken van je vaginale klachten af zonder ingreep
Wonen in een koud huis | Huis opwarmen tips
Wat te vieren? Zo geef je feestje of etentje zonder stress
Een perfectionist in hart en ziel
Ik geef het toe. Ik ben een controlfreak. Een perfectionist. Een stresskip. Het liefst heb ik 2 gelukkige kinderen met wie ik knutsel, koekjes bak en activiteiten onderneem, ziet mijn huis er ten alle tijden spik en span uit, maak ik elke dag home made maaltijden, strijk ik alle was voor ik het weer opruim, is mijn administratie bijgewerkt, zet ik elke dag een kwalitatieve blog online en run ik mijn bedrijf op een hoog niveau. En natuurlijk heb ik nog voldoende tijd en energie om er zelf top uit te zien en besteed ik ruim genoeg aandacht aan mijn lieve man, familie en vrienden. Dat is nogal veel. En onrealistisch. Dat weet ik en toch blijf ik proberen om alles zonder hulp gedaan te hebben. Kon ik mijzelf maar klonen, denk ik af en toe.
Druk druk druk
Een ijzertekort heb ik praktisch mijn hele leven lang. Een vitamine D tekort sinds de tienerjaren. Hoewel het een bewuste keus was, is 2 kinderen kort op elkaar krijgen vrij pittig. Mijn lieve meiden schelen exact 14,5 maand. Na de geboorte van mijn jongste dochter heb ik 60 tot 80 uur per week gewerkt met maximaal 3 uur slaap per nacht. Je kunt wel begrijpen hoe stressvol de situatie was en fysiek en geestelijk zwaar. Mijn jongste was nogal een slechte slaper (nog steeds) en van papa moest ze niets hebben. Vooral om haar grote zus wat nachtrust te gunnen, bleef ik bij de kleine. Niet bevorderend voor mijn vitaminetekort en cortisol kon het niet bijbenen.
Prioriteiten stellen
Ik ben vreselijk slecht in mijzelf prioriteren. In de tijd dat ik elke dag een huis vol kleine kinderen had, deed ik er alles aan om er goed voor te zorgen. Even rustig een broodje eten schoot er iets te vaak bij in. De kinderen werden onrustig als een baby gaat huilen en van de chaos kreeg ik stress. Als ik dan (op een ongelegen moment) duizelig werd van de honger, nam ik een lepel Nutella en ging ik vrolijk verder. Alles voor de kinderen.
Koppiger dan een ezel
Hoewel ik mijn zwangerschapskilootjes en vetrolletjes vrijwel kwijt was, begon het aankomen. Mijn huid was extreem droog en niets leek te helpen. Mijn haar werd steeds dunner en de haaruitval steeds erger. Bijna dagelijks had ik steken in mijn bovenbeen, werd mijn zicht slechter en ik steeds vaker duizelig. Dat ik weer last had van een verergerde ijzertekort wist ik. Ik had immers last van extreme vermoeidheid dat ondanks mijn inzet niet beter werd. De rest kon ik echter niet verklaren. Toch was ik te koppig om naar de huisarts te stappen en zag ik mijn gezondheid in 2 jaar tijd met de dag erger worden.
Dat ik gevoelig ben voor stress dat wist ik. Dat is de afgelopen jaren niet anders geweest. Periodes met extreem veel stress en wat rustige periodes wisselden elkaar af. Tot ik op een dag een paniekafval kreeg. Dit was helaas niet eenmalig. Ik kreeg ze steeds vaker. Een lange tijd had ik dagelijks meerdere aanvallen waarbij ik trillend op mijn benen, met tintelende handen en tranen ik mijn ogen mijzelf rustig moest zien te krijgen. Achter het stuur kruipen deed ik dan ook niet meer, want ik was doodsbang in het verkeer. Dankzij de snelle suikers kon ik weer een uurtje of 2 er tegenaan.
Dat moederschap een groot effect heeft op je persoonlijkheid is normaal, maar ik herkende mijzelf niet meer terug. En dat had in mijn geval niet alleen met moederschap te maken.
Grote veranderingen
Bijna een jaar geleden zijn we met ons gezin vanuit de Randstad naar Drenthe verhuisd. Ruim een uur van je familie en vrienden gaan wonen waar de werkgelegenheid lager is, dat doe je niet zomaar. Voor ons wogen de voordelen zwaarder dan de nadelen en dus besloten we ervoor te gaan. Behalve dat we er financieel op vooruit gingen, had ik ook geen huis vol met kinderen meer om voor te zorgen. Ik had alleen nog mijn eigen kinderen en dus ook meer tijd om aan mijzelf te werken.
Binnen een paar maanden waren de paniekaanvallen weg. Hoewel de andere klachten verergerden was ik hier erg blij mee. De paniekaanvallen waren nogal energieslopend en eng. De controle verliezen vond ik helemaal niets.
Toch maar naar de huisarts
Na lang aandringen van le husband ben ik afgelopen mei naar de huisarts gestapt. Terwijl ik in de stoel voor hem zat voelde ik mij steeds slechter worden. Het was 2 uur geleden dat ik had geluncht en mijn lijf had eten nodig. Iets wat de laatste tijd steeds vaker voorkwam. De huisarts zag me met de seconde bleker worden en besloot een suikerspiegel test te doen. Deze was te laag. Mijn bloeddruk was echter normaal. Een aantal dagen later bleken mijn bloeduitslagen zorgwekkend en kreeg ik aanvullend vitamine D en ijzer om 3 maanden lang dagelijks in te nemen.
Mede door mijn langdurige vitaminetekort en extreem veel stress was mijn schildklier vertraagd gaan werken. De klachten waren het gevolg van een ongelukkige combinatie. Termen als bijnieruitputting vlogen mij om de oren. Na deze 3 maanden mocht ik een maand lang geen extra vitamine’s om vervolgens weer bloed te prikken. De huisarts wilde graag zien dat mijn lijf dit zelf oplost.
Schade aanrichten is makkelijker dan schade herstellen. Zo is dat met gezondheid vaak ook. En dan mag ik van geluk spreken dat herstel überhaupt mogelijk is. Hoe dan ook, ik nam braaf dagelijks de extra vitaminen, lette extra op mijn voeding en ging daarnaast wekelijks naar de acupuncturist.
Wanneer ga ik mij beter voelen?
Twee maanden later was ik helaas nog steeds binnen 2 uur actief bezig zijn bekaf. Zo moe dat ik geen kracht meer had om te praten, laat staan om voor mijn kinderen zorgen. Lastig als manlief veel van huis is voor zijn werk en je geen vangnet hebt.
Dat herstel tijd zou kosten dat begreep ik. Maar dit was niet voldoende. Ik voelde mij vreselijk. Het tweede bloedonderzoek bleek nog steeds slecht maar niet meer levensbedreigend, zoals de zuster dat zei 😕 Ik wil koste wat het koste een bijnieruitputting voorkomen. Als mijn bijnieren moeite krijgen cortizol te produceren ben ik veel verder van huis, met ziekte van Addison als mogelijk gevolg. Ik wist dat ik drastische maatregelen moest nemen dus:
♦ Het hele gezin drinkt geen kraanwater meer. Dit wegens onder andere medicijnresten in het drinkwater.
♦ Koken en bakken doen we alleen nog maar met kokosolie (en zo nu en dan olijfolie). Verder gebruik ik kokosolie ook voor mijn droge huid.
♦ Daarnaast ben ik supplementen op natuurlijke basis gaan gebruiken. Hiervoor gebruik ik (een veel hogere dosis dan dagelijks aanbevolen) vitamine D los van de multivitaminen.
♦ Eenmaal per week eet ik spinazie en 1 tot 2 maal per week makreel. Zowel spinazie als vette vis zijn een belangrijke bron van vitamine D.
♦ Hoewel ik in het begin echt wel moest wennen aan de smaak, merk ik de voordelen van Matcha theepoeder dus drink ik deze dagelijks. Wanneer ik een extra bakje thee wil, neem ik een bakje groene thee.
♦ Intensief sporten lukt mij nog niet. Daarom ben ik een aantal weken geleden met wandelen gestart. Niet zomaar wandelen, maar doelgericht wandelen.
♦ Voor mijn slaapproblemen ga ik denk ik halotherapie proberen. Bij collega-blogger Marguerita las ik over haar ervaring met zoutkamer waar je ontspannen sessies kunt doen om je gezondheid te verbeteren. Ik heb er nooit eerder van gehoord maar als ik lees waar het allemaal goed voor is dan durf ik het een kans te geven.
♦ Om alle parasieten uit mijn darmen te krijgen overweeg ik een darmreiniging. Dit zou niet alleen helpen bij afvallen maar je krijgt er ook veel energie van en bepaalde klachten worden minder of verdwijnen helemaal.
♦ Ik wil yoga gaan doen of andere mindfulness oefeningen zoals mediteren.
Hoe gaat het nu?
Niet alle veranderingen zijn op één dag gemaakt. Maar mijn pijntjes zijn weg. Op zware voeten bij opstaan na. Mijn geheugen en concentratie zijn aan het verbeteren. Het gaat niet heel hard maar het verschil met een aantal maanden geleden is duidelijk. Mijn 2 grootste zorgen momenteel zijn mijn extreme vermoeidheid en het overgewicht. Maar ik ben eindelijk opgehouden met aankomen dus kan nu daadwerkelijk starten met afvallen. Het is niet te voorspellen hoeveel tijd ik nog nodig zal hebben om mijn doelen te bereiken en 20 kilogram af te vallen, maar de kansen dat het mij gaat lukken worden met de dag groter. Dat motiveert enorm!
Wat stress met je lijf kan doen
Als ik je iets kan meegeven is: voorkomen is beter dan genezen. In zulke tijden sta je er voor geen seconde bij stil, maar je bent niet onverwoestbaar. Minimaliseer stress. Het is de veroorzaker van veel klachten waaronder burn-out en bijnieruitputting. Om goed voor anderen te kunnen zorgen moet je met zekere regelmaat jezelf prioriteren. Dat het makkelijker gezegd dan gedaan is weet ik als geen ander. Ik had allang op de rem moeten trappen maar ik vertikte het om naar mijn lijf te luisteren. Dom en niet verstandig als ik vanuit mijn voorbeeldfunctie als moeder spreek. Dat wil ik niet voor mijn kinderen. Jij toch ook niet?
- 30+ gezonde lunch ideeën voor school: Tips en voorbeelden voor voedzame broodtrommel - 7 september 2024
- Super Blocks van GiiKER: De perfecte mix tussen traditionele spelconcepten en moderne technologie - 5 september 2024
- Super Slide van GiiKER: De Retro Puzzel met een moderne twist - 20 augustus 2024
Dat is nogal wat, wat je op je bordje hebt gehad. Stress is echt een sloper van het lichaam. Niet voldoende voedingsstoffen ook uiteraard, maar langdurig stress is echt niet vol te houden (zeg ik, die het soms ook even niet weet).